Sevmek, güneş gibidir...
Üflemekle sönmez...
Sevda, gündüz gibidir...
Göz yummakla, gece olmaz...
Gözünü kapayan, yalnız kendine gece yapar...
Sevenin kalbi her daim hassastır...
Gecelerin ve gündüzlerin gizemini bilir.
Ancak kulakları...
Kalbinin sesini işitmek için deli olur...
Hıç bir zaman...
Sevenin gündüzü, gecesi belli değildir...
Kalbi her daim, delicesine onun için atar...
Yalan değil...
Onun sayesinde aşkın ne demek olduğunu öğrenmiştir...
Artık, görmez gözü, sevdiğinden başkasını...
Karanlık gecede önemli değildir...
Onun için yıldızları görmek...
Yada!
Gündüzleri bulutları görmek...
Ona yetmiştir...
Bir bakış...
Bir gülüş...
İşte, bu marifet!
Öylesine, Aşık olmak değil...
Onun için...
Bir ömür boyu birlikte olmak...
Sevgiyi hep taze tutmak...
Çünkü, seven, alaca karanlığı sevmez...
Ona, ya gündüz olmalı...
Ya gece...
Herşey net olmalı...
Aşka bakış, ya kalbindan vurmalı...
Ya da kişinin içinde kalmalı...
Yar dediğin...
Ya, ömür boyu sevmeli..
Yada, ölümüne sevmeli...
Ya, Leyla gibi, Mecmun gibi olmalı...
Ya da, hiç olmamalı...
Dinçer Dayı