bir toz kasırgası
yerden yelpaze biçimi havalanacak
iç içe bir sürü helezonlar çizerek yükselecek
güneş ısıtacak
su buharlaşacak
bir damlacık olacak
damlalar birleşecek
bulutları var edecek
ve elbet toprağa dönecek
çünkü insan da topraktı en nihayetinde

her şey bir zerreden yola çıkar
kütlelere dönüşür
insanın insana iyiliği
lütfu da
bir zerreyle başlar
damlaların ahenkli birlikteliği
yağmur olup serinletir toprağı

insan toprağı incittiğinde
ya yağmursuz vakitlere gark olur
ya da sellerin
taşkınların
yakıp yıktığı iklimlere sürüklenir gider

bir kalbi kırmak toprağı incitmektir
bir yetimi küstürmek toprağı küstürmektir
bir öksüze yan bakmak toprağı aldatmaktır
bunca endazesizlik
insanın kendini -kendinden değilmişçesine bitirir

ılımlı bir yağmurla
tarlaları, toprağı, ağaçları huzurda tutmak için
her zerrenin bir miktarda yol alması gerekir
ölçülü yağmur için
Rabbine aç elini
boynunu bük
yağmur dile…

bir toz zerresiyle buluşan buharın damlaya
damlaların buluta
bulutların yağmura
yağmurların taşkınlara dönüşmesi
nasıl ki vuku buluyorsa
insanın vurdumduymazlığı da
kuraklığa sebebiyet veriyor

bazen bir damlacık su
kurak mevsimlerde çatlayan toprakların
her parçasına mahkum olan varlığı yeşerten
ve coşkun renkler açtıran mevsimleri
seriyor ayaklarımızın altına

bazen her damla su afet olup
öfkeli su kütleleriyle
evleri
köyleri
şehirleri yıkıp gidiyor

bazen de yokluğunda
toprağı katman katman kurutup
tüm faunayı
tüm florayı
yok ettiğine tanık oluyoruz

oysa insan da topraktı
insan önce insanı
sonra toprağı incittiğinde
evrende dengeyi
tüm mahlukatın hizmetine sunan Yaratan
dengenin fesadından
insanı mesul tutmayacak mı

Allah’ın yarattığı
türabı
insanı
ve canlıyı incitme
incitme ki
senden yansıyan her şey
sana lütuf olarak geri dönsün

her damla su…
bereket ve rahmettir
Allah’ın nimetini
Allah’tan isterken
yarattığı her şeye
hürmet etmek gerekir

ey insanoğlu
her zerrenle ölçüde kal
topraktan ayrılan su damlası gibi
bil attığın her adımı
ancak o zaman
su ihsanına kavuşursun


redfer