İLİMSİZ ALİM
Okuma bilmeden kitap yazanlar
Soruyu görmeden bulmaca çözer. Kendini ilimsiz alim sananlar Köpeksiz köylerde deyneksiz gezer. Hakkı bilir ona doğru dönenler Sevgi bilir aşk od’unda yananlar Güçsüzken kendini güçlü sananlar Zalimle bir olup garibi ezer. Hani nerde ben sultanım diyenler Utanmadan haram lokma yiyenler Hak huzurda cepli kefen giyenler Ahiret yoluna ateşler dizer. Hak dururken başka güce tapanlar Yalanlarla sırça köşkler yapanlar Garip, guraba da hayal yıkanlar Günah denizinde keyifle yüzer. İlmini bilmeden doğru bulanlar Bilgisi olmadan alim olanlar Akbabalar gibi leşe dolanlar Sırtında günahla sıratı süzer. Üfler ki aydınlık ışığı sönsün Her taraf zifiri zindana dönsün Vicdanı sızlamaz ister can yansın Gördüğü harama uçkuru çözer. Hani bulacaktık Çin’de ilimi Akla rehber edecektik bilimi Hak’tan emir bilecektik ölümü Cahilin özünde irfandır nazar. Yaptığı yakışmaz akıl yaşına Cehaletle düşer batıl peşine Ulema yazdırır mezar taşına Cehalet ehline methiye düzer. A.Kadir YALDIZKAYA |