MEHTAP
M E H T A P
Gece, tüm arzuları arsızca kırbaçlarken Şahlanan ihtiraslar meçhule açar yelken. Bakire yakamozlar, kızarırlar ilk önce, Sonra, çapkın meltemle kaybolurlar sessizce. Yeşilin cilvesinde tirşe neftileşirken Solan maviliklere hüzün yüklenir hemen. Siyah bir kadifeye, pırlantalar serpilir, Sonra, asil beklenen aşüfte mehtap gelir. Büyü gerçekleşirken her taraf nurla dolar. Ama nazlıdır kâfir, ümitler çabuk solar. Yavaş yavaş çekilir, sonra kayboluverir. Tekrar kavuşmak için gecelerce beklenir. Kıskanç geceler midir, onu örtüp saklayan, Yoksa yıldızlar mıdır, yanında sönük kalan? Bir daha dönmeseydi olurdu kurtuluşum, İşte bundan sevgilim, mehtapta kahroluşum. |
Solan maviliklere hüzün yüklenir hemen.
Siyah bir kadifeye, pırlantalar serpilir,
Sonra, asil beklenen aşüfte mehtap gelir
İlk defa benim şiirimle aynı adı taşıyan fakat gerek anlatım zerafeti gerekse mecazi ifadesiyle çok beğendiğinm bir hece şiiri.... Hakikaten niye kimse görmemiş ki? Siz yazmaya devam edin biz de fırsat buldukça köşenizdeyiz. Sizi arkadaş listeme alıyorum. kaleminize ve yüreğinize sağlık.