EY SEVGİLİ
Ey canımdan çok sevdigim!
Hayatım da güzel olan ne varsa... Ya bakışın! Ya elin! Ya sesin! Ya da nefesin değmiştir senin! Eyyy sevgili! Ne zaman nefesiz kalsam! Pencereleri açarak değil! Fotoğraflarına bakarak nefeslenirim, bilesin! Ey gönlüme ateş salan sevgili! Öyle bir alımlı baktın ki... Zaten yanmış olan gönlümü bir de sen yaktın! Ey Sevgili! Gündüzleri bulutların arkasındaki güneş gibi... Bazen benden saklanıyorsun! Geceleri geliyor beynimin tam orta yerine... Bir bıçak gibi saplanıyorsun! Hayattan! Yaşamdan! Usanmış olan şu gönlüme... Yaşam arzusu kattın! Ey sevgili! Hayalin hep gözümde! İsmin dilimde! Gözlerim seni arıyor! hâlbuki, gözbebeğimin içindesin! Kalbim seni özlüyor! Oysa ki, bağrımın içinde! Kalbimin en derin yerinde olduğunu bilesin! Kaybolup gitti! Seni terk etti! Gitti deseler... Kalbim asla inanmıyor! Çünkü, sen onun içinde bir sır gibi kaldın! Çünkü, hiçbir yere konduramadı... Çünkü, sana olan sevgisi bitmedi! Ey sevgili! Sen elde değil! Ben de güzelsin! Ey sevgili! Hayli zamandır benim kalbim ve sevgim senin! Sen de benim! Biz iki beden de tek bir ruh! Sen benimle! Ben seninle... Ayrılmaz bir bedeniz! Bir kabukta çifte badem gibiyiz! Dinçer Dayı |
Sevgili bizi kendisiyle bir yapar
bir ırmaktır, bulanmadan akar