GünahkarÇocukken hep çamura bulanırdı Büyüdü kanından ölüm damladı Bir gece ansızın vurdum da Hiç yakınmadı, canı hiç yanmadı O gün bu gün Başı önünde izbelerin karanlığını korudu … .. . . . Şah damarıma çullanan ellerimle Durmaksızın cebelleşir arınmış ruhum Neyle temizlenir, nasıl aklanır Parmaklarımda pıhtılaşıp Eskiyen gençlik tebessümleri Ne zaman suçlarımı soyunsam Duraksız üşümelerle içimde Kinime çırçıplak kalırım … .. . . . Huysuzlanmakta amansız tetik parmağım Arsız beklentileri yine kirletecek bedenimi Vakit, Yeni günahların dar sokaklarına hareket saati.. ………….yolcudur fermansız günahkâr / |
sevgilerim saygılarım toprağıma :)