OLAMADIM,OLAMAM!...Üstünü karalayıp, yırtıp attığım oldu. Lakin yazdıklarımı, silemedim bir türlü. Gidenleri sessizce, yolcu ettiğim oldu. Lakin yol nereyedir, bilemedim bir türlü. Doğmaktan üşenmeyen, yorgun güneşe sordum. Ayı hesaba çektim, tüm yıldızları yordum. Zamanı uyutmadan, geceleri doyurdum. Aradığım cevabı, bulamadım bir türlü. Canlı cansız hep sevdim, kainatta ne varsa. Şükrettim Allah bana, ne takdir edip verse. Şaşardım bir gün olsun, ayak yorgana erse. Ben koydukça boşaldı, dolamadım bir türlü. Derdiyle dertlendim hep, bir can taşıyanların. Garip gelip dünyaya, öyle yaşayanların. Hep peşlerinden gittim, sevgi döşeyenlerin. Benden beklenen gibi, olamadım bir türlü. (Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU) |