EY ŞEMS-İ BAHARIM
...
Gözün Aydın, taze nefeslerini soluduğum ey şems-i baharım! çok bekledi güneşinin sıcağını bir umuttur diye üşüyen yüreğim. Geç kalmışlığına sitem eder mi solgun güllerim! Gözün aydın sevdiğim, umudunu kesti bıçak sırtında soluyan gülüşlerim. Vazgeçti, nefesinin her tonunu özleyen tenim. Unuttu, gelişini şenlik bilen ritimlerim. Bitti sevgili, senfonisine çiçekler ektiğim sürgün masallarım. Geç kalınmış saatlere yok bi sitemim! Özgürsün, zihninde mısralar süslediğim prangaların, bileklerimde açtığı yara izleri silindi bak! yandı saman alevi gibi, en sevdiğim şarkının en gizemli nakaratına yığılıveren ümitlerim. Gittim senden, ebediyyen mutlu ol sol yanım. mutluluklar senin olsun, uğurladı dün gece şahsını yorgun yüreğim...! |
belki sevmek hiç bir şey etmiyor
arındır kendini gidenlerden
ki
bir bedenin içinde bir can sadece onu ayakta tutar organ nakli mümkünde can nakli mümkün değil biz böyle düşünmüyorduk toprağımsın öyle dedi
Saygı ve selam ile.