MOR KUŞLARIN MEKTUBUŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yarısı unutulmuş bir şarkıda
Birden seni hatırlıyorum Sonbahar yağmurları gibi serin Seni bağrıma basmak istiyorum Dost mektuplarını bekliyordum Kesildi hayli zamandır Çok şeyler değişti sen gideli Onmaz bir yara Şimdi içimdeki Gecelerin karanlığında Bir başıma kanıyorum Karanlığın sessizliğinde bağırıyor Çöl kuşları yalnızlığımı Sellere dönüyor dinmeyen yağmurlarım Acı yüklü plaklar dönüyor sen gideli Yürek odalarımda Siyah gecelerin damarlarından Akıyor sancılarım Ve ayrılığının köşe başlarında Nöbet tutuyor acılarım Gözlerinin resmini çiziyorum ufuklara Hangi şarkıyı dinlesem hep sen Hangi dala tutunsam kırılıyor Günleri sayarken yokluğunda Aylar karşıma dikildi duvar duvar ! Derken, seneler yüreğimi vurdular Her günün bir darbe gibi geldi bana İçimdeki isyanlar büyüdükçe büyüdü Şimdi korkunç yalnızlığımla baş başayım Tüm arkadaşlığımı kestim bil ki Dost yüzlü düşmanlarla Oysa mazi denen o bir zamanlar Dostça seviler ısıtırdı yüreğimi Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardı Sahte değil şimdi / kilerde Sensiz şimdi tükenip gidiyorum Uzaklarda Yinede çaresiz ve umutsuz değilim Mutluluk belki yıldızlar kadar uzak ! Yitirdiğimiz anılarımız için ağlarken Gün doğmadan ne getirir bilinmez Sabaha aydınlanır belki Tüm dünyama doğacak olan güneşle Unutma ! Seni sevdiğim için Ve beklemeye sabırla katlandığım için Sensiz yaşıyorsam Bitecek ayrılıklar Ayrılığının başladığı yerde Günay Koçak 22. 7. 2023 |
Ne kadar kısa sürse en uzundur.
Ancak vuslat olduğunda, bekleyişler bir an geçmiş gibi gelir.
Vuslatına duacınım.
Tebrikler şiirlerini güzel dost.