ÇAĞRI
Giden sevgiliye...
Yalvardım ardından,beni duymadın Yüreğim acıyla,kavrulmadan gel... Sen sevgiyi Hak’tan emir saymadın Gönlümün külleri,savrulmadan gel... Altına düşmeden,ince eleğin Aşkın kapısına,çağrılmadan gel... Bize keder veren,kahpe feleğin Eğrilen o beli,doğrulmadan gel... Yıkık gönül tahtı,senden eserim Sabrımın taşları,yarılmadan gel... Bu gidişle dostan,selam keserim Yüreğim sevgiye,darılmadan gel... Kör karanlıklarda,güneş bekledim Çağlayan yüreğim,durulmadan gel... Bin derdim var birde seni ekledim Gönlüme kelepçe,vurulmadan gel... Son umudum diye,sana sarıldım Tutunduğum dallar,kırılmadan gel... Kara kaderime,küstüm,darıldım Kaçınılmaz sona,varılmadan gel... Can bedende iken,yolunda gözüm Gönüldeki tahttan,sürülmeden gel... Can verirken olur,adın son sözüm Defter-i Kebir’im dürülmeden gel... İlaç derman olmaz,gönül yarama Ecel’in hamuru,karılmadan gel... Her kul gibi geçtim,ömür sırama Bedenim kefene,sarılmadan gel... Hala yol gözlerim,derde sarılıp Ne olur dizlerim,yorulmadan gel... Hakk vaki olupta,divan kurulup Ahirette sual,sorulmadan gel... A. Kadir YALDIZKAYA |