Cılız SarnıçGün doğuşuyla uyandım Küçücük cılız bir sarnıç Binlerce sual vardı kafamda Uyanmak yada uyumak Arasında kararsız Yürüdüm bozkırlarda sıra dağlarda Belkide ölümün sırası gelmişti Belkide kusurlu olurdu Muhtemelen ayıp olurdu Hiç beklemediğim bir anda Sevgisi çiçekli kalbi açelyalı Antik bir sayfanın arasında Tabut kokulu ölümü hiçe sayan Yarım kalmış gövdemi saymazsak eğer Ben ki yetim şehrimin yetim çocuğu Ne zaman gitsem evde yoklar Uzaklaşıyor gitgide sevdiğim insanlar Ağlamalıyım üzülmeliyim matem tutmalıyım Birer birer soluyor güller Savrulur dört bir yana kelimeler Sesin cırtlak gününde Sevdaydı bulduğum sende Belleğime kazıdım seni Yığınlaştın şimdiden Karman çorman olmuş kafamda |