Suretinde yalnızlıkSuretine bürünmüş bir yalnızlık Buluştuk bir gece, sarıldık sarıldık Uyumuşum meğerse onun kollarında Geçmiş gitmiş ömrümün yarısı... Karaya vurmuş hüzünlü paletim Sen her renkten açardında Ben karalara bulanırdım yine Sonra işte denize saldın beni... Zannettin ki, bulutlara karışınca Unutulur gider yıldız Oysa ben bilirdim seni ordaydın Ne zaman parıldadın, ne zaman kaydın... Bakmayınca unutulur sandım yüzün Dinlemeyince duyulmaz o naif sesin Çığ gibi düşerdi üzerime hissin Altında ezilince gömülünür sandım.... Sonra işte çok sonra geldi o Bana huzurlu bir yalnızlığın vaadini verdi Ellerime de, saçlarının beyazından yapma kır çiçeklerini Öylece karanlıkta kala kaldık... ... |
yalnızlık ve ayrılığın içinde kaybolan duygularını, anılarını ve içe dönük yolculuğunu dile getiriyorsun.
mesela..
"Suretine bürünmüş bir yalnızlık" ifadesinde. Geçmişteki bir buluşma ve sarılma anısı, şairin hafızasında hala canlı ve etkileyici bir iz bırakmış gibi görünüyor.
"Karaya vurmuş hüzünlü paletim" derken kendi karanlık ve hüzünlü yanını anlatırken, sevgilisinin ise her renkten açtığı ve onu denize saldığından bahsediyor.
Bu durum, farklılıkların ve çatışmaların özlem ve yalnızlığa yol açabileceğini yansıtıyor.
"Bana huzurlu bir yalnızlığın vaadini verdi" ifadesiyle yalnızlıkla barışmayı ve huzurla kucaklaşmayı ima ediyor gibi görünüyor.
Sevgilisinin verdiği sözler ve beyaz saçlarından yapılmış kır çiçekleri,
şairin iç dünyasında huzurlu bir yalnızlığı tasvir ediyor.
Genel olarak şiirde, duygu yüklü ifadeleri ve kalbin derinliğine doğru yolculuğu yansıtan anlatımıyla okuyucuyu etkileyen bir şiir olmuş.
Şairin yalnızlık ve ayrılıkla dolu iç dünyasında geçmişin izleri, özlem ve umutla harmanlanarak derin bir duygusal atmosfer oluşturuyor.
tebrik ediyorum..
selam ve saygılarla..