Tan vaktiDüşebilirim şimdi tam sırası Uzanabilirim boylu boyunca Beyhude yalnızlığımın boş kollarına Hiç bir düş uyanmamışken hala... Geçiyor öylede böylede zaman nasılsa Şehir ıslanıyor bak loş ışıklar altında Ve yine işliyor iliklerime sızın Hazırdır kalbimin içinde kalıbın... Uyabilirim şimdi utangaç bir karanlığa Uyutabilirim göğsümde adını Yokluğunla harmanlanmış bir güneş Doğacaktır tan vakti umarsızca... Bu hasretim kefaret olur belki günahlarıma Hep mutlu olma ihtimali bıraktığım yarınlara Sararken sen yaralarımı her savaşın ardınca Dirilebilir ruhum kanlı terli ama varlığınla... |
Kalemin daim olsun şaire kardeşim
👍👍👍👍👍👍👏👏👏👏