Yıkilmayacağız
Ruhumla arada bir dertleşiriz
O bana sabır, der ben ona neden derim Kalbimizi insan kırar, biz sineye çekeriz Saklarız yaramızı kanasada her yerim. Her söz insan küçültmez Sadece iz bırakır kendi çapında Zaman ilaç gibidir; kangrana dönüşmez Bekleriz döner diye; gün ola harman ola Putlar bile olgunlaşır zamanla. Her ağaç meyva vermez; gölgesi yeter Kimi sulak toprakta, kimi çölde büyür Elden ne gelir herkezde ayrı kader Şekiler farklı, farklı bunada şükür. Sedakat yemini etmişiz biz Dik duracağız, ayımayacağız Neler gördük neler kırıldık sanmayın siz Ruhumla kenetlendik yıkılmayacağız... |