Bir Hiçin Gölgesi
bir hiçin yüreğime düşen
gölgesinde filizlendi bu aşk açık yaralarıdır yüreğimin yaşlı gözlerim şimdi kulaklarımı kanatırken sessizlik ahenksiz sarkacında zamanın zembereksiz bir saattir an akrep zehrini tattırmış aşkın sensizliğim eksiltiyor beni kendimden bilmiyorum hangi yol bize çıkar bizden biraz daha yalnızım aynaya her baktığımda boğuluyor gözlerim kendi çukurlarında yanan bir güldür güneş o göklerinde kokunu alev alev taşır sineme yorgun bir dalgayım ben sahillerine vuran pusulasız bir gemi kıyılarına savrulan |