ELBET GELECEKSİN ANNE KUŞ KAFESİMİZE...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Telaşa düştüm düşeli, ötelenmekten de öte imiş yalnızlığın bedeli ve de kordan kurşunları kordon yaptığım bedenime mahzun gülüşümün kundaklandığı olası bir vedanın ertesinde. Makberinde yaşadığım matemin Oysaki mabet bilmiştim ben sevgiyle açtığım yolları İtibar eden etmeyen ki sağlık olsun demenin de meali Gel gör ki akında ömrün Alaveresi döngünün En muteber sitemmiş benimki Meylettiğim Hakkın yolunda ne ki ne? Yüzüme kapanan kapıların ardında Saklı tutulası acılarım hüzünlü güncem Ve işte bana kucak açan Rabbin Dergâhı Üstüm varsın olsun örülü matemin duvağıyla İzbelerde sekti gölgeler Maviden gözlerinde annemin ikliminde kaldığım bir başıma: Kâh derbeder Kâh muteber İmgelerin ışığında sağalttığım kadar Kader Ve bitimsiz keder Yarılanmış yolların devamında en muktedir Elbet yüce Mevla. Gün pekişti pekişeli Ah, nasıl da devasa idi Gecenin haşmeti Kör göze kordan hare Kozu sadece isyan iken iblisin Zalim tayfası yürekleri Yerinden sökülmüş kirli bedenlerin nefsi bitimsiz şehveti Manidardır ömür Ey, annem, sevdanla iştigal Muteberdir benim için olası her düğüm Yeter ki sen gitme; yanımda kal. Bir bilinmeze denk düştüm düşeli Hüviyetim ve hürriyetim yerlerde Bir rakım ki hüznün tepesinde saklı Güneşi gördüğümden beri gözlerinde: Saf tuttuğum her köşe başı: Hem dem dertli Başımda uçuşan alıcı kuşları Yeter ki uzaklara yollasın yüce Tanrı Ah, ederim: Etmem mi? Veryansın ederim Ne de olsa siyah kuşağımdır ruhuma sarılı Cenk ederim Ve cebbar iklimlerde doğan güneşi Ve cereyanda üşüyen sevdalım kalemi Arz ettiğimden beri İmha edemediğim bir zulüm kat izinde saklı Sevginin derdest edilmiş ruhu ve özlemi. Yâd ellerde kaybolmuş annemin hatırı Nasıl da yücedir sevdim seveli Nasıl da ukdedir kalan içimde Meylettiğim bir iklim ki Anne güneşinin teşrifi İdame ettiğim kadar Saklı idam sehpam Saydam ruhum devranda büyürken anbean Hüznümü gömdüm içime Elbet geleceksin anne kuş kafesimize Elbet ereceğim hidayete çektim çekeli bunca acıyı Elbet nihayet bulacak yürüdüğüm hüzünlü rota. Bir bilinmez ki Gark eden Gaipten gelen sevgime coşkuma eşlik eden Rabbin yağdırdığı nuru rahmeti Yandığım kadar yakardığım her anın kıymeti Kabul görmektir tek arzum Rabbin Makamında Boynum nasıl ki kıldan ince. Kinayesi cehennem olsun zalimin iblisin Kibar sevgimle eşleştiğim Yürümekten haz etmediğim Şu karanlık tünelin Sonunda yanan ışıktır bak, ansızın hâsıl olan Solan çiçekler dikmemek adına mezar taşıma Hanidir uzağındayım mutluluğun Hanidir kıblesindeyim inancın Hanidir hemhal olduğum Kimsesizliğimi dindiren yüce Rabbim. Anne, be, çok özledim seni Bak, otağı kurdum yatağının başına Baş veren umuda sıkı sıkı sarıl sen yeter ki Elbet gün doğacaktır her güneş batımında Aydınlıktır da mealim Arz ettiğim metanetim… Kıblemde saklı devasa kudreti yüce Rabbimin. |