Son defa yoluma yolcular çıkar,
Yolcular yoluma çıkmayın derim.
Falcılar toplanmış falıma bakar,
Falcılar falıma bakmayın derim.

Gözümde sürmeler kaşlarım kara
Sultan olsan desem bir gün Mısır’a
Düşmanlar karşımda olmuşlar sıra,
Düşmanlar yuvamı yıkmayın derim.

Uzun yıllar geçse gurbet acısı
Geçmiyorki derler içte sancısı
Sizin sevdiğiniz yolda hancısı,
Hancılar huzura çıkmayın derim.

Bırakıp buradan gitsem diyorum
Nice bacalarda tütsem diyorum
Bülbül gibi dağda ötsem diyorum,
Bülbüle türküler yakmayın derim.

Kalbimdeki yara bitmek bilmiyor
Neden şu yüzümüz sana gülmüyor
Çağırsam huzura o yar gelmiyor,
Sakın boğazımı sıkmayın derim.

DOĞANAY ’ım elde kimse kalmadı
Selam verdiklerim geri almadı
Azrail kapımı her gün çalmadı
Azraile selam çakmayın derim.

Kemal DOĞANAY