Bugün bir iyilik yaptım kendime
Ve gökyüzündeki yıldızlara fısıldadım ismini
Güneşi görür gibi birer birer söndü hepsi

Rengarenk çiçeklerle dolu pencerenden baktım hayata
Sahi hayat ne kadar da güzelmiş;
mavi daha serin,
ela daha berrak,
yeşil daha görkemli,
kırmızı daha masum...

Bütün çiçeklerini alıp güneşe muhtaç penceremi şereflendirdin.
Öyle ki perdem bile siyaha çalmıştı artık rengini
Ne kadar da hoş olurmuş insan bulunca dengini.

Bırak Ay’ı, kuşları, papatyaları seyretmeyi
Bu defa onlar seyretsin seni.
Anlatsınlar gözlerine bakınca;
denizin, gökyüzünün, ayın ve bulutların yeşile evrilişini

Kuşların, güneşin, ayın ve çocukların diliyle sesleniyorum sana
Güzide ve güzel papatyalar yar olmuş gönül toprağına
Mutluluğa ait ne varsa rengi yeşile bürünmüş
Bahar, gözlerinden yürüyor dünyaya

Zeytin gözlerine uzanan dalların örtüyor kusurlarımı
Bakma ürkek yüreğimin çekingen haline
Hep sana yetişemediğimdendir bunca kaygısı, tasası
Haya ediyorum sevgin ile demlendikçe
Yaradan’ın bunca zaman vermediklerinin bir telafisi gibisin