YIKILA
YIKILA
İncinirim, kader deme olana Seven darda kaldı evin yıkıla Her anı davacı, hasret ölene Sevda serde kaldı evin yıkıla Biri saklar beşi sorar ha bire Kural belli ihtiyaç yok tabire Öleni ağlayıp koyduk kabire Kalan zorda kaldı evin yıkıla Eteğinden anla, dağın dikini Başı izle hayal etme kökünü Bin bi dertle, ektiğimiz ekini Biçtik yerde kaldı evin yıkıla Kim sırını açar yâda yabana Elledikçe, kan birikir çıbana Kaderi kayada kıydı çobana Kuzu kurdu kaldı evin yıkıla Şerifoğlu anla, doluyu boşu Ebedi kan kokar avcının aşı Çalıdan ayırma, ötücü kuşu Gözü kırda, kaldı evin yıkıla Ali Eliş |