Kabuksuz yaram
Uykularımı bölen diş ağrım
Sonu gelmeyen sonsuzum Kabuksuz yaram.. Kadehimde son yudum İflah olmaz hasretim Tutuşmuş bir ömrün bercestesi Biz.. Tatlı ve tuzlu birbirine kavuşamayan iki deniz Sayısız rüzgarın yıkamadığı çınarın bahar dalı Ani olmadı gidişim biliyorsun Gayretini inkar edemem Göz pınarlarımın membası Taş değil yüreğim Sabrımın seyrüseferi Uzaklık nedir ki .. Gayba galebe çalan suretin yakar beni Bilsen nasıl derindir bende ki yerin Ne sen silebilirsin Ne ben silebilirim Geçmişin ayak izlerini Zamana kızma Mekana da Bir çift göze aşina şehla bakışlım Seni ezelden ebede sevdim Allah’a kitaba yeminler olsun Sabrımın meyvelerini toplamak için Gün sayıyorum Cennet bahçesinde İkimize sözüm var can özüm |
Koşulsuz sevgi tüm yaraları iyileştirir.
Gerçekliğin ve özgürleşmenin çekirdeği ve özüdür o.
Tam bir adanmışlık göstergesidir.
Tıpkı şiirdeki çağrışımlar gibi.
Tebriklerimle.