Yalnızlık BeşiğiÜç kıtanın tam orta yerinde düşünürken gönlünü Güneş kaçar Kaf dağının ardına Gökyüzü demir gibi kararır, Ardından ısırgan otu kokulu fırtınalar fısıldar Gıcırdayan kâgir köy evlerinin kulağına, Sincaplar çoktan yatağa uzandı Koca meşe ağacı ninni söylüyor diye Engereklerin yaptığı itibar suikastlarına rağmen Heyecanlı bir yolculuktadır işte o zaman Damarda dolanıp duran sevda coşkusu, Munzur çayında zıplayan Yolunu şaşırmış kırmızı benekli alabalıklar misali İşler yolunda gitmeyince Kimsesizlik denizine düşersin can simidi olmaksızın, Belirsizliğin verdiği iç sıkıntısı Yükseköğretime giriş sınavındaki Fizik soruları benzeri gerer insanı en zavallı yerinden. Sevgisizlik örtüsünü baştanbaşa yırtmak Sıcacık tümcelerin yanına kıvrılıp Utangaç bakışlara sarılmak istersin Sallanırken yalnızlık beşiğinde durmaksızın Pamuk ipliğine dönüşen çelikten sinirler kopar birer birer, Gözlerdeki ışıltı ve gönüldeki beklenti kaybolup gider, İnternetten sipariş edilen sahte bir deterjanla Ruhun rengârenk kıyafetleri solar tamamen. Peşi sıra acıyı buyur edersin pencerelerden Odanda yüreğinin kırıklarını toplarsın Ankara, 21.05.2023 Seğmenoğlu ----- Bu şiir, Papatya Edebiyat Fikir Kültür Dergisi’nin Haziran-Temmuz 2023 tarihinde yayımlanan 5. sayısında yer almıştır. |