Son üç yılım
Üç yüz asırım oldu geçmeyen
Bir kara düştü işte o yıllar !
Masalsı rüyalara karanlık bir çizgi çekmiştim
Simsiyahtı gecelerim ve sen yoktun
Dopdoluydu düşlerim buna rağmen
Her şerde bir hayır vardır diye
Sabırlar çilegahında doldururken çilemi !

Dünyayı fethediyordum Sezar’la
Tüm kapılar açılıyordu
İskender’le
Homeros destanları yazıyordum sensiz ama
Avunarak uzaktaki gözlerinle
Ve Heredot destanlar yazıyordu

Hayallerim sonsuzdu, hayallerim genişti
Bir sofra döşemiştik gelişine
Binbir çeşit ve dostlarımız yanımızda
Ve bir yol sana uzanan uçan halılardan
Bir saray boğazdan
Bir balo Viyana’dan
Kostümleri; bindallıdan Kafkas’tan
Havai’den en oynak dans
Olsa da... bir hayal ötesi seninle sevgilerim
Göğe yükselen

Piramitlerde gömülü hayallerim
Bir hatıra yazar ağaçtaki oyuklar
Sevda türküleri söylüyor rüzgar
Ve bir çark olmuş akıp giden zamanda hayat
Bitmeyen savaş gibi tüm kainatta duygular
Yine çağlayan Amazonlarca
Düşüncelerim
Bir tam tam bir çığlık olmuş Afrika’dan
Sana duyuramadığım sesim

Bir sarmaşık en zehirlisi
Dost sandıklarımdan
Sarıp sarmalamış çıkılmayan kapılardan
Kalbim bir çöl, büyük Sahradan
Yemen çölünden şehit !
Ve bir kahraman
Anafartalardan gözleri deniz olan !
Maraş’tan
Yatan Çanakkalelerce !

Kara bir düş olsa da önümde yıllar
Çiçek çiçek açacak sabahlarım
En güzelinden... mor salkımlardan
Bir doğa hep yenilenen yeniden
O büyük kapıdan, yücelerden
Su gibi, toprak gibi, Güneş gibi !
Ben ve sevgim
Sen gibi gerçek olan
O yüce Yaratan’dan


Günay Koçak 1. 7. 2023