Sendin...🍃
Gölgesizdi bedenim ruhum kayıp bir çocuk
göğün göğsüne kilitlemiştim tüm sevinçlerimi incinmiş yüreğimi geceye dikip göz pınarlarımı uyutuyordum yalancı baharla dahası... kapatmıştım yüreğimin kapısını penceresini her yeni gün dünün diğer güne yansımasıydı hayat anlamını yitirmiş, rengi solmuş bir kitap ayracı gibiydi Sendin Yaşam... ve tozlu raflarda gün ışığı gizliydi gizlenmiş bir çift göz mavisi suları taşıyordu ellerime adımlarım üşürken kendime, gün dağlarında güneş asılıydı oysa ve sen rüzgarınla kucakladın benliğimi bir nehrin yatağını bulması gibi, bir ağacın yeniden yeşermesi gibi gözlerin bir yol çizdi kalbimin yüzüne yol ki yeşil patikalı maviliklere çıkan, dahası sevdiğim 365 gün biz bayramı yüreğime...🍃 |