VARDIR ELBET BİR MEVSİMİGözlerinde nemli bir bulut Gezinir durur kirpiklerinde Elleri kendinin değil Hiç olmamış ayakları Sadece Kendi kirpiklerinde ürkek yaşıyor... Basmıyor karınca yuvalarına Öperek yükseğe koyduğu kırıntılarına Ve güne duası var Hâlâ abdestsiz tutmuyor mushaf-ı Sadece Kendi kirpiklerinde gözlerine ağlıyor... Hiç dokunmamış bir ölünün tenine Ama Her gece yatağında bir ölü gibi üşüyor Vardır elbet buzların eridiği bir mevsim O hayatı gözyaşlarından biliyor Yıllardır Ruhunda öldüğü her gece için Öksüz çocuklar gibi ağlıyor Kimbilir ağıtları hangi maviliklre..? ayşe yayman |
tebrikler mavi'm
seni okumak güzel.