Âmâyız biz
meselemiz
sen sağ ben selâmet değildi oysa yüreğime çocuksu bir mutluluğu yaşatmaya yemin vermiş gibiydi gözlerin... ya şimdi... ne kalabiliyoruz birbirimize ne gidebiliyoruz adressiz ismi konmamiş hayalet şehirlere. kim bilir kaç hasret türküsü daha tütsüleyecek küle karışmış kimsesizliğimizi sahi neydi bu ayrılığın nedeni bir avuç korda yandik ikimizi kızmadık hiç kadere kırılmadık da hiç... (çünkü) hâlâ tutkuyla aşığız aşk’a biz kavuşur muyuz belli değil ama bizden bir başka’ya âmâyız biz Vuslâtı kelam Hatice Ayşe Hasan |