BİR EYLÜL AKŞAMINDABir Eylül Akşamında Seni aradım,sordum? Kimseler bilemedi Bilenler söylemedi Elim koynumda kaldı, Gönlüme korku saldı! Bir Eylül Akşamında Geceler karanlıktı Sokaklarda lambalar İnceden yağmur vardı Sokaklar bana dardı, Gözlerim yolda kaldı! Bir Eylül Akşamında Başım hep dumandı Elimde kağıt kalem Bütün cümle alem Sanki karşıma çıktı, Gönlümde ateş yaktı! Bir Eylül Akşamında Üstüme hüzün çöktü Sandım ki o nazlı yar Birden karşıma çıktı Başımdan sular döktü, Baktı da boyun büktü. Bir Eylül Akşamında Birden yanıma geldi Sebebi sensin dedi Sonra yüzüme baktı Dedi ki bu sevda bitti, Sessizce çekip gitti! Kemal DOĞANAY |
Saygı ve selamlar