7 (Yedi) Yıl DestanıDede Korkut ve Nene Hatun Kurultayına çağ derim çok değişmiş kemâle mi ermiş yaş hayali hiç kalmayan yol gezer yavaş yavaş sitemkârım millete neden diye sor hele kim kırdı kalemimi ey saraydaki sele tarihin kuyusunda boğdunuz boğuldunuz boğa gibi yüzülüp koyunca sağıldınız kök söktürüp millete arşı-arzı yediniz kaş çatıp sırıtarak vatan-bayrak dediniz dalgalan al bayrağım zengine süs, sus pus ol. fakir sana can versin sen fakire mahpus ol. nesini anlatayım çoktan parçalanmış yurt tilkiye kuyruk sallar aksakallı kara kurt aslanlar komşusunun evladını boğarmış zürafa züccaciye dükkânına sığarmış filleri doyurmaya yetişememiş ülkem timsah gözyaşı ile zekât dağıtmaz ilkem din ehli ezberinden atmış atiyi çöpe çöplükte gül yetişmez kulağa olsun küpe cumhuriyet ferdiyiz internet talebesi yetmez bize elif be’n yetmez hiç abece’si sokar aynı delikten koca tarihi sanmam etö fetö sağ ve sol deyip asla dert yanmam suç uydurup uydurup emir vermiş manşetten türk’ün öz yürüyüşü kurtulacak dehşetten ne çöllerin kuluyuz ne batının kölesi uymaz yeni nesile mahkemenin hilesi tıkarsan tık hücreye kör sağır mı memleket paçavraya dönmesin yeter ki koca devlet aklını başına al yeme darbe diyerek rüşvetine kanar mı vatan dolu bir yürek ölümden kaçınılmaz lâkin namerdi boldur sarayda bol entrika gazetecisi kuldur hiçbir vatan çilesi değişilmez ukbayla aldatılmaz bu nesil yıldız güneş ve ayla cennetten cehennemden bize ne be lan lavuk biz özü kehkeşanız fetvana uysun tavuk çil horozla üfür dur haraç ver haç maç diye bileti önden al da yüzüne sür kefiye la havle çav bella’dır bu yüzyılın şeytanı sor; şeytan mı doğurmuş atanı ve ananı şair eşref’i süren ozan arif’i kovan deniz’e sehpa kuran nazım’ı baştan savan köroğlu mu eşkıya dadal mı pusu kuran pir sultan mı haindir yahya mıdır sert vuran sabahattin mi yalan kemal tahir mi yalan ahmet arif ne yaptı halk mıydı uyutulan ne demiş şair “dinlet ister çan ister ezan” bu çağın kitabı mı tevrat incil ve kuran kul, fakirden can ister zenginden birkaç dekont kul, faize tükürüp faizle yer reeskont dürte dürte yargıyı dansöz ettin yasayı üç beş şeyh üç beş lord’a peşkeş çektin kasayı tüküremem affedin büyük insansınız ya her türlü dalavere bilen lisânsınız ya kusuruma bakmayın cahillik serimdedir korkarım ki sadece tanrı üzerimdedir ona da kul olamam yakışmaz kulluk bize kölesiyim mazlumun haykırmalıyım size incirliği kapatın bedelliyi kaldırın sonra ister konuşun isterseniz anırın tanrım gönle misafir rabbim gönle misafir peygamberi münafık dinin kendisi kâfir tanrıyla istişare eder türk boyun bükmez ne gök ne çöl dinine bu çağda arka çıkmaz insanlık bir tanrıdır, tanrıyı üzmeyiniz tapmak tapınılmakla ezbere gezmeyiniz ister uyusun millet ister düş kâbus görsün lakin tek hak yemesin yurdunda sefa sürsün sen yalnız yaratıldın kırdın kırılmaz kodu al bayrağa ruh verdin gerisi dedikodu …Y… |
içim parçalandı
belki birileri diyecek ne var bunda
İnsanın yaşadığı yokluk cehennemine mı yanayım
memleketin kaçak göçek yuvasına döndüğüne mı
zorbaların gözümüze soka soka kabadayılıklarına mı
tarihsel bir izle aksa da dizeler o güzel insanları ansa da
bu günün en acı resmiydi- kutluyorum...