Çok güzel insandı, vade yetmedi
Bizleri bırakıp, çekti de gitti
Azmetti, dayandı, çare etmedi
En son dünyasına, baktı da gitti,
*
Çok eziyet çekti, anam demedi
Günlerce uykusuz, yemek yemedi
Bir ömür boyunca, yırtık yamadı
Sular seller gibi, aktı da gitti,
*
Ayva yaprakları gibi sarardı
Yavrularım derken, içi karardı
Herkesi severdi, hatır sorardı
Kanlı gözyaşını, döktü de gitti.
*
Babam der sırtını, bana yaslardı
Muhabbet kuşuyla, kedi beslerdi
Balkon bahçesini, tek tek süslerdi
Türlü çiçekleri, dikti de gitti.
*
Garipti, yetimdi, hem anam derdi
İyi huylarını, bize gösterdi
Biz bir elbiseydik, o da astardı
Miski amber gibi, koktu da gitti.
*
Göktuğ, yunus Emre’m diye ağladı
Kızım Sadiye’ye, gönül bağladı
Şelaleler gibi, aktı çağladı
Bizi ta ciğerden, yaktı da gitti,
*
Hısım akrabalar, safta durdular
Yaşasaydı diye, hayal kurdular
Hepsi buradaydı, kale ördüler
Ardına canları, taktı da gitti.
*
Necati yokluğun, yedi bitirdi
Başka âlemlere, aldı götürdü
Perişan eyledi, hasta yatırdı
Kurulu düzeni yıktı da gitti.
*
Necati OCAKCI
Kayınpederi Halk şairi
2023.06.2023
ANTALYA