DUVARA VURAN GÖLGEN
Gün geceye dönmekte yavaş yavaş
Kızıl gökyüzü sana ağlamakta Çıplak odanın yalnızlığında Gözyaşın gibi süzülüyor damlalar Buğulanmış camlardan. Tek arkadaşın che tablosu Ve duvara vuran gölgen… Muşamba serili masanda, Tek kişilik çilingir sofranda Bir de üşüyen rakın bardakta… Duvardaki gölgene kaldırıyorsun Yarısı içilmiş kadehini Bir şarkı dinliyorsun öylesine ‘’Özledim teninin kokusunu özledim’’ İnceden bir sızı kaplıyor içini Ne sarılacağın sıcacık bir beden Ne derinliğinde kaybolduğun o gözler Yok artık yanında… Yalnızsın, Belki üzgün belki pişman Ah! Diyor kanayan kalbin, Ahhhh!!!! Şimdi yanımda olsan……. AY PARÇASI 12 HAZİRAN 2022 |
Saygı ve selamlar.