Özlemek yürek yangınıymış meğer
Sen değer vermesen de aşkıma
Ben canım dan öte bildim sevdamızı
Sen beni benden aldın ya
Ben sana
Bir gün bile ah etmedim sevgili
Sevdim hem de seni senden de çok sevdim
Kalbimde umut gözlerim de yaş
Bir gün benim olacağın günleri bekledim

Sen benim ömrümün hazanında açan gülüm dün
Seninle can bulmuştu
Gün görmeyen gönül bağlarım

Oysa şimdi
Sonbahar mevsiminde lodosa tutulmuş
Nereye sürüklendiğini bilmeyen
Kuru gazeller gibiyim
Nereye baksam sen
Nereye kaçsam sen
Seni nasılda delicesine sevmişim ben

Sipere yatmış bir militan gibi
Namlunun ucundan fırlayan
Kurşun gibi sözlerinle
İşte o gün öldürdün sen beni
Unut diyordun, unut beni

Bir zamanlar sevdana yataklık eden gönül
Tezgâhlarım da
Şimdi ilmek ilmek hicranı dokuyorum

Aşkın salâsı olmazmış
Ruhu bedeninden ayrılmış
Naciz bedeni kefene sarılıp
Musalla taşında defnedilmeyi bekleyen ölüler gibiyim.

Hadi
Cesaretin varsa
Tırnaklarınla kaz kabrimi,
Ellerinle toprağa göm beni sevgili,
Göm ki yalancı aşkların otağında yorulan
Yorgun bedenim huzura ersin
Artık bu aşktan bize hayır yok
Nasıl olsa sen şimdi bana değil ellere yârsin.




Karacakız Emi Öztürk