esmer tesadüf// . . . sahi neydi sevmek, ölüp, ölüp tümcesinde aşka dirilmek evet ya bencede ruh-u halliyetinde unutuyormuş insan sevilmeye,sevmeyide.. köşesiz döngüyken aşk sırtı duvarlara çivilenmiş, vakti hasatsız ertesilenmiş, göresi kirpiğine perdelenmiş sarartısı tenine düğümsenmiş unutulmuş bir takvim oluyorsun çıkmıyor, çıkar sandığın hiç bir sokak, patisizleşiyor merhamet künyesine, begonvilsizleşiyor fuşyasına kanamış çerçevesiz resimler ve bir ölmek daha seçerken seni eceline esmer bir tesadüf oluyor gölgen güneşine.. . . . // ilhanaşıcıhaziranikibinyirmiüç |