...KARA DELİK...
Koca bir kara delik
Parmak uçlarıma dayandı sedam Nefesime imkansızlık ahkâm kesti Gülüşüme ayaz Az biraz renk sıçrasaydı göğüme Yayılsaydı akanyıldızlar Kışların bitmezliğine bir nebze yaz Birkaç çiçek bir yudum bahar Cimri oldu hep gün Cömert gece eşlik eder düşlerime Kısır bir hayal sinsilesi Öyle derin ki karanlığın zifirisi Yol bulamaz hayallerim Filizlenip büyüyemez Neden derim Cevapsızlığın ardı sıra geleceğini bile bile Bilinseydi Bilseydim Bulurdum ufacık bir ateşböceği Delsin diye dipsiz kuyu Zifirisinden kara deliği Bir yanım ürkek Bir yanım buz rengi Bir elimden dökülürken ümit kırıntısı Biri uzanır yenisine Bakışlarım zaten uymuyor birbirine Ahenk yok ilerlerken geçmişe Gelecek mi Bir duvar ardında Duvar kara delik dibinde Kara delik içimde İçim dışımda Dışım zifiriye kurulmuş salıncakta Yüreğim ağzımda Boşluktayım Ve karanlığım Öyle suskun öyle kan bakar ki gözlerim Saçılır kaynayan yaşlarım İçten bir yürek sesi solusa yanımda Geçerdi dargınlığım Ama dirençliyim Çekemeyeceksin beni içine kara delik Bak senden daha güzel bir delilik Ümidim Hayallerim Düşlerim var Yenilerini bulur kurarım Ne yaparsan yap aydınlanacak dünyam Sen yok olmaya makkumsun Ben de yaşamaya idam... ASLI DEMİREL... |
Kutlarım, sevgilerimle...