Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
öyle yıllardan beri gününü bekleyen projelerim var evvela çok uzun yirmi dört saat değil yirmi dört yıl sürecek gibi şeyler alelade günlerin bütün alakalarından uzak
mühim işleri tehir etmeyi severim tembellikten veya ihmalden belki bazı işleri geniş zamana bırakırım o gün hiçbir işim olmayacak telefon çalmayacak kapı vurulmayacak otomobil kornası ayak sesi duyulmayacak
* o gün dilediğim hatırayı dümdüz ter temiz fikirlerimi çizeceğim sileceğim, yeniden yazıp bozacağım
müdahale edebilecek harici ve deruni hiçbir yabancı ilişiğe rastlamadan yeni şiirler yazacağım en masum iştiyakla en güzel tasavvurların icrasıyla tehir edilenleri dünü bugünden daha mühimleri asla yapılamaz olanları
* muhtevası itibarıyla maddi alakalarla dolu beş duyum ta dibine kadar şuurum düşünmek istenilen mevzuun sayısız ,hesapsız hiç umulmayanlarını en çelimsizlerini akla gelmezleri duygularımın kastine baskısına ve taarruzuna rağmen yazacağım
çünkü hayat hadiseler manzumesi aradığım huzur ve sükun ancak benim olmadığım yerlerde yaşadıkça var ne yapmak istediğim neler yapabileceğim
ancak bu yaşta hakim olunuyor hayata peşi sıra geçen şimdilerin yekununa. her kaybolan bir daha gelmemek üzere geçip gidiyor şimdi durmak değil şimdiden başlamak zamanı
* uzun bir süre aynada kendi yüzüme baktım aynanın derinliğine uzayıp giden loş ışığa çocukluğumdan beri işittiğim öykülerin bütün yansımaları karmakarışık bulanık kareler içinde
ışıklar sönmüş öylece hiç mi hiç kımıldamadan çevreye süzülen ay ışığına baktım ah, bu sahne ne kadar da tanıdık ilk günah ilk mutluluk gibi
karşımda bir sükut duvarı bir kez daha kadere rıza gösteriyorum uyumak istiyorum bir daha uyanmamak üzere kesiksiz...
* havayı derin derin içime çekip yukarıda sınırsızca uzanan parlak gökyüzüne bakıp adeta büyülü bir dünyadan geçiyorum bütün her şey o kadar istisnai ki ışık saçmış sanki etrafa hilalin parıldayan gözleri parlak yüzlü çoban yıldızı
öncesi meçhul bir öykünün perdesini aralayıp sanki içeriye gizlice giren çığlıksız sesiyle bir uğursuz kuş bitiriyor düş seansını habersizce aynı düşe giriyorum ayrı ayrı kapıdan
bir eşkıya düşüncenin empozesindeyim akıl çatlamak üzere uyumak istiyorum uyumak..
bu gece yaşadıklarım usumda kurusun essin rüzgarlar denizden ve gökyüzünden zaman cenderesinden soluyup
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İştiyak şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İştiyak şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Baştan sona kadar sürükleyici bir üslupla harika yazılmış yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım. Kalemine ve yüreğine sağlık diliyorum. Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.