Özlem, hasret
Vicdan yapıp yerinme
Kalbe sirayet
Pilav üstü tavuk, o güne kadar yediğim en güzel yemek
Kayıplar parkında izah et
Ardından ihanet
Köprü altında dişini sık ve sabret
Cenaze evinde parçaladı yüreği tilavet
Yıkıldı sevda gecekondu, yok artık ziyaret
Vuslat sadece Allah’a, duam net
Anlamını yitirdi tüm sokaklar ilelebet
İzafiyetle keşfet, yangının içinden çık cesaretle
Neyse onu konuş, gereksiz mahviyet
İçinden geçeni söyle değeri varsa sende
Açıklayıp mahvetme, olmasın hiç bidayet

Saydam sevgi, şüphen yersiz
Vecd ile bin secdem etsem yetersiz
Gelmedin güldüğünde gözlerimin içi
Kirli bıraktığın iz, oysa ki tertemiz hislerim
Şiirlerde giz, nasıl incittiğini bilemezsin
Bedenin bedenime günah, başkalarına kokun sindi
İstemem sana dahil hiçbir şeyi
Gerçekten benim olacaksan gel, saygısızlık gerisi
Çaresiz ve düşkünken neredeydin?
Terk ettim silüetine hapis günleri
Derin dehlizlere gömdüm kurduğum düşleri
Duygulara perhiz dünyevi
Rüyalarda belki güzelliğin
Suskunların nedeni uhrevî
Tamamen gerçek umudun niyeti
Bir daha görmemek uykumun dileği
Çoktan geçtim tinimi sana vakfetmeyi
Sevenlere bencillik, kendine terbiyesizlik
Madden vaftiz, manevi temyiz
İhsan bariz, adalet nafiz
Karşı gelene yok taviz
Kötü bitse de içimde taziz
Veciz bir detayla tüm mevzuya haiz
Bir kalemle önlendi psikolojik kriz
Her zerremle inancım güzel yarınlara tabi