YORULDU
YORULDU
Bu âlemde boşa gelip gidenden Dağlarda yoruldu yolda yoruldu Doğa bezdi hal bilmezin elinden Dikende yoruldu, gülde yoruldu Gönül göçtü, ekeneği ekmeden Beden kale gibi dikti çökmeden Ben ileri, nazlım geri çekmeden Dirsekte yoruldu, kolda yoruldu Kuru canın, yok dünyada durası Bir nefes eylemez, tonca parası Bi gün dert değişti bi gün çaresi Mızrapta yoruldu, telde yoruldu Gönül ister sağlam çıksın yarına Beden dayanmıyor, sıcak serine Hayat zehir sundu, şeker yerine Damakta yoruldu, dilde yoruldu Şair Şerifoğlu’m yaz kaleme vur Dönekli lekedir mert ölme onur Öleni göm gitsin kalana han kur Kazmada yoruldu belde yoruldu Ali Eliş |
nicelerine diyor esenlikler diliyorum.