YARALIYIM ANNE
Sırtımdan vuran yad değil dostumdur
Vuran canım gibi bir sevdiğimdi Kan süzülen yelek değil postumdur Beni çok inciten hep övdüğümdü Acımayıp bana vurdu da gitti Yıkarak dünyamı yordu da gitti Ateşten tuzağın kurdu da gitti Arkasından bakıp baş eğdiğimdi Gitme diyemedim kal diyemedim Belayı başıma sal diyemedim Sunduğu zehrine bal diyemedim Sevda çıkmazında diz dövdüğümdü Sevgi yeşerendir mevsimi aşkta Gözyaşıma sebep mutsuzken köşkte Közce yanan kalp sönmez külce meşkte Öneri O’nundu aşk savdığımdı Karardı hayatım mutsuz mu mutsuz Yaşayan ölüyüm kalıp umutsuz Hayalle kapıldım ferim somutsuz Dökülen kan yaşla loş değdiğimdi M.Sıddık SOLMAZ |
Çok güzeldi, zevkle okudum
selam ile