Boşlukta Kalanlar.
Nedir bendeki bu yalnızlık hali? Nedir bu yitikliğim??
Hiç gitmediğim görmediğim bir diyarı özlüyorum . Burnumu sızlatan bir hasretle.. Buraya, yaşadığım bu yere ait değilmişim gibi, Dokunduğum her şey ve baktığım her kes yabancı gibi.. Bağlanmışım zorla, gitmek istiyor da gidemiyormuşum gibi.. İnanılmaz bir şey bu! Ruhum bu dünyaya, bu çağa ait değil.. Bu sığ yaşamlarımız, bu boş lakırdılar katlanılacak gibi değil.. Halimiz hal değil! Dosta, doğruya, dinginliğe; o uzun ve sessiz yola; toprağa. Havaya ve suya karışmaya; susmaya ihtiyacım(ız) var!!! En çokta Toprağa.Toprak ’ANA’ya. |
Kaleminize sağlık