AĞUSTOS YAĞMURLARI
Ah,nerdesin şevketli yürek !
Feryadım vardı mı bargahına Sarıp sarmalamışken beni kandan gömlek Gam yemem artık susarım ahıma Sarıp sarmalar beni ağustos yağmurları Yok belleyemedim hayasız insanları Bulsam mesut dolu yaşamı ne ala Hayatsa suskun bana karşı hala Gönül ister ki kurtulsun bu esaretten Usanmasın kendiyle cebelleşmekten Ebediyen korkmamak lazım ki ecelden Sual olunmasın heybetimizden Hayat,yaşamakla yaşamamak fasılasında, temeli duygularımıza dayanan,hatalarla dolu başarılarla dolup taşan, güzellikleriye çirkinlikleriyle güldüren ağlatan, kimse fark etmese de geçici olan, buğulanmış bir pencereden farksızdır. |