Duydum ki derinde dostun yarası,
Hesabı açandan sorulsun da gel.
Akşam ile kuşluk vakti arası,
Muhabbet sofrası kurulsun da gel.

Gönül mihrabına yazılan yazı,
Noktası virgülü vermiyor hazı,
Neyleyim vakitsiz çalınan sazı,
Birazcık efkarım durulsun da gel.

Kimse bilmez içten döktüğüm seli,
Viraneye eser hazanın yeli,
Taa ezelden kırık gönlümün teli,
Mızrabım yar diye vurulsun da gel.

Hay eyledim durdum kendi kendime,
Sığamadım zarar verdim bendime,
Ortak olmak ister isen derdime,
Gönlümün inadı kırılsın da gel.

Kim küstürmüş bilmem tavşanı dağa,
Uğramadan gitmiş bahçeye bağa,
İstersen paşa ol istersen ağa,
Verilmeyen hesap verilsin de gel.

Bir izbe köşede geçerken günüm,
Bir ihtimal belki yarına dünüm,
Vebalin alamam karanlık önüm,
Güneşim ufuktan görülsün de gel.

Söylediğim dündü bugünse yarın,
Sebebi benmiyim yok ile varın,
Günü aymıyorsa bozuk ayarın,
Sabahın fecrine erilsin de gel.

Gel etme eyleme kötüye minnet,
Çabuk dolar hakkın verdiği mühlet,
Garibin sırtında sebebsiz külfet,
Taşıya taşıya yorulsun da gel.

Velhasıl gelene git demek olmaz,
Gidenin yeri de sanma ki dolmaz,
Aslı gül olanın goncası solmaz,
Seven sevdiğine sarılsın da gel
...Necdet Akcakaya/Ankara

Dost kalemlerden gelen;


Gel dedin ardımda on yedi düvel
Selamımdır sana salladığım el
Şair hevesimiz gitmeden evel
İzimiz izine karılsında gel....ishakaras

Sözde fikirler çatışır hep yalan
Nedir mücadele geriye kalan
Usta mı çırak mı haberi salan
Kale gibi duvar örülsün de gel...Aybars Karlıdağ