Bugün yine kalem ile tartıştık,
Hep derdini yazmam dedi kim haklı.
Önce şöyle tatlı tatlı atıştık,
Ne dersen "de" yazmam dedi kim haklı.

Dedim kalem söyle derdin ne ise,
Grevdeyim dedi yazmak işimse,
Sırası mı dedim vazgeç mümkünse,
Şartlarını söyle dedim kim haklı.

Kalem bu ya yazdı kendi derdini;
Beğenmemiş mürekkebin rengini,
Çok yıpratmış yaza yaza kendini,
Dinleneyim biraz dedi kim haklı.

İlham gelmiş dedim hemen şiir yaz,
Olmaz dedi çok yoruldum dur biraz,
Israr ettim dedi mürekkebim az,
İlham uçup gitti şimdi kim haklı.

Kapağını açtım ağzı mühürlü,
İnadını kıramadım bir türlü,
Konuşma bak dedim öyle küfürlü,
Attım yere bu durumda kim haklı.

Mazimiz canladı aklımda birden,
Kıyamadım aldım attığım yerden,
Habersizdi; ilham gelmişti pirden,
Büyüklük bende kalsın kim haklı.

Yazdı yine eski günler hatrına,
Şiirinde gelmişken son satrına,
Grevde olduğu geldi aklına,
Gel de şimdi sinirlenme kim haklı.

Kalem dedim seni yine atarım,
Götürürüm eskici ye satarım,
Üstüne de biraz daha katarım,
Başka kalem alsam şimdi kim haklı.

Eski dosttur kıyamadım atmaya,
Gönül razı değil zaten satmaya,
Gerek yok ki mevzuyu uzatmaya,
Bilen bilir bu konuda kim haklı.

Eski dostu emekliye ayırdım,
Torpil geçtim birazcıkta kayırdım,
O düz iken ben hep ona "bayır"dım,
İkimizde kahır çektik kim haklı.
24.07.2020