0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
351
Okunma
Onlar
Yaşamın en vazgecilmez seslenişiydi ...
Açız dediler açız...
Yaşam denen
Düzeneğin bir köşesine sıkışmış var ile yok olmanın acısını hissediyorlardı yorgun bedenlerinde...
Sesleri kesilmis; umutları köreltilmisti sırtlarında bir kambur gibi taşıdıkları kan emici yarasalar tarafından...
Yine de biz de varız diye bağırıyorlardı sesleri kısılana kadar
Onlar
Onlar halktı
Yari ac yari tok da yaşasalar emek mücadelesinin vazgecilmez neferleriydiler...
Onlar;
Geçit vermez nehirlerin köprüleri
Ulaşılmaz yüksek tepelerin kızıl kartallarıydılar...
Dur durak bilmezler
Tepelerine çöreklenen leş kargalarının amansız düşmanıydılar...
Çünkü Onlar Halktı...
5.0
100% (3)