EY YAR
Gülmemiş bir yetim huzur mu bilir?
Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Gel de al canımı azabı bitir Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Evveli, ahiri ne varsa canda Yitirdim ardında kaldığım anda Küstürdün gönlümü üç günlük handa Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Nesimi derisi yüzülür iken Tebriz’im mezarı kazılır iken Sen miydin zakkumu bağrıma döken? Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Kırıldı Mecnun’un Leyla aynası Kaldıramam gayrı bunca gam, yası Yok mudur kalbinde merhamet tası? Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Terkettin, kırıldım hüzünle doldum Eş dostun yüzüne bakamaz oldum Dikenle yaşadım gül ile soldum Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Ol kudret sahibi sevmişse beni Her iki cihanda güldürmez seni Kabristan kuyusu çürütür teni Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! Sûruma üfledin kıyamet koptu Azraili cana hasretin soktu Öldürmekten başka çaren mi yoktu? Kalbime bin hançer sapladın ey yâr! |
Saygılarımla