çok güzeldi,çok çok doğru,
sevgi ve iözlem vardı,
Hakikat vardı,
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadem,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla

Hayvanların hisleri insanlardan ölçülemeyecek kadar yüksektir.
Ordu'daydık; ikide bir kedi merdivenden yukarı kaçar gibi gidiyor.
Gittim baktım merdivenin çatıya çıkış şapkasının altında üç yavrusu
var. Ona yemek verdim. Ondan sonra her sabah gelip kapıda bekliyor.
Eşim sabah bana kahvaltı hazırlıyor, hiç sesini çıkarmıyor. Yataktan
kalkıyorum, hemen kapıyı tırmalayıp miyavlamaya başlıyor.
Kapıyı açıyorum, hemen geliyor. Yemeğini veriyorum. İşe giderken
her gün yüz metre kadar benimle gelip geri dönüyor.
İkinci bir olay: Elazığ'daydım, izine memlekete gittik. Göçler
yaylaya gidince bir kedi yalnız kalıp bize gelmiş; babam bakıyordu
ona. Biz gidince her gün ben bakıyorum. Bir ay sonra Elazığ'a döneceğiz.
Bu kedi, evin başından geçen yolda oturmuş üzgün bir halde bize bakıyor.
Yemeğini gösteri çağırıyorum, hiç oralı olmuyor. Sabahtan akşama kadar
böyle bekledi. Arabam çarşıdaydı. Hazırlandık çarşıya gidiyoruz.
Çarşıya inen bir araba yolu, iki patika yol var. Bizim gideceğimiz
patika yoldan yola koyulmuş, yirmi metre kadar önümüzden gidiyor.
Çarşıya yaklaştık, o geri döndü. Biraz gidip, oturup bize bakıyor.
Biz çarşıya girene kadar böyle devam etti. Bir gün sonra babama
telefon edip kediyi sordum. Oğlum, sabah bir uğradı gitti dedi.
Ondan sonra bize hiç gelmemiş.
Hayvanlar, aynen yazdığınız gibi. Duyarlı yüreğinizi tebrik ediyorum.