Abla İle DertleşmeZürafalar boynunu, uzatırken rüyama Tilkiler dağdan gelip, ateşi yakmış abla! Yılanda yuttuğundan, anlatırken rüyama Akrepler de zehrini, içime dökmüş abla! İyilikten dem vurmaz, zalimlerin dilleri Baharımız gelmişte, açmaz sevgi gülleri Celallenmiş duygular, fırtınadır yelleri Nihayet öfkemizi, görenler çıkmış abla! Lafımı da söylerim, Azam’ım büyüklere! Üflenmiş makamlar da, verilmiş kıyaklara Gelde sözü söyleme, türemiş oynaklara Menfaat ateşinde, yananlar çokmuş abla! Üstüne rahmet okut, sevabı sana kalsın Derdini bölüştürde, yüklüsü benim olsun Gelmiş de gidiyoruz, şairden sayan alsın Kalemini kırmadan, gideni yokmuş abla! Günah ile doğmadım, şimdi aciz bir kulum İncitmesin sözlerim, nihayetinde yelim Savurdum harmanımı, günaha çıktı yolum Türlü türlü musibet, başıma çökmüş abla! Hassasi de fanidir, olana Allah kerim Kesilmiş nefeslerim, gelmesin daha derim Ecel çalmış kapımı, kara topraktır yerim Umarım sevenleri, güllere bakmış abla! Eski bir şiirimi yeniden düzenleyerek paylaşmak ihtiyacı duydum. |
Tüm hüzünlerinizin sevince dönüşmesini Cenab-ı Hak'tan diliyorum.
Sonsuz selam ve dua ile.
Allah'a emanet olun.