*****************************
*****************************

Yaşantımın ortasında siyah bir nokta gibi
Dalar giderim maziye toprak sokaklarda
Yüreğimin Sonbahar şehrinde
Şiirler kuşanır gözlerim
Dinmeyen sağnaklar kadar mutsuzum
***
Karlar kentinde kararan gecelerim
Kabus dolu uykularımda gözlerimden silinmeyen
O akşam,o ayrılığın ve gidişin
... Ve bu kentin çökmüş duvarlarında
Sallanan bir sensizlik ağıdı
Susuz çöller kadar mutsuzum
***
Karanlık günlerim mutlu bir Güneş’le aydınlanır
Gelirsen
Olmuyor sensiz yaşamak
Tutuklu yüreğim sensizliğe
Dev aynalarda büyüyen tutsaklığım
Sensizlik yara açtı yüreğimde
Ve, gidişin pranga mahkumu gözlerimde
***
Umutlarımın en karanlığı bile
Hep geleceğin için yaşadı
Sessiz çığlıklarımı duymadı kimseler
Darağaçlarına asıldı zından geceler
Seni - beni birer mum gibi erittiler
Sığındım içimdeki hücreme
Şimdi inanıyorum geleceğine
Özgür bir kalbim var ki, seni yazıp
Seninle yaşayan
***
Çık gel de artık tutsaklığından
Mutlu mısralarım - SEN - olsun hep şiirlerimde
Satır satır, hece hece
Seni söylesin hep şarkılarım
Susmasın pencerelerimde
***

Günay Koçak

29 / 04 / 2023