Tenhayî
artık ne hayallerime düşmüş toz
ne de içimde yoğurduğum ufacık kâm sırtımda izi kalmış bir balyoz bilmiyorum neden benim bunca çabam yürüyorum ye’s i kaybolmuş hanelerde hovardalık yapmıyorum artık meyhanelerde ayak izlerimi görüyorum duvarlarda önümde beliriyor o an işlediğim haram bir çay söylüyorum kahveden tavşankanı kim ısmarlayacak benden vedâ eden canı etmesin helal benden akacak kanı arkamı seyrederken sırtımdaki yaram alın ne istiyorsanız alın benden mal mülk yalan dünyanın cilvelerinden bakında feyz alın farkım kalmadı herkesten tek gerçek vardı oda bir çift kelam |
Bu şiir bana bu benzetmeyi hatırlattı.
Kalemin daim ilhamın bol olsun.
Muhabbetle esen kalınız.
Tebrikler.