GÜLCE adlı romanımdan esinlenerek yazdığım bir bir şiirdir .

GÜLCE

Gönlümün dar kaldırımlarında meleklerin yürüdüğü Gülceyim
Gülücükleri gölgeli ucu kırık bir süsüm
Sırf bu yüzden öksüzüm kıskanıldığımdan uzundur yasım
Hep sahipsizliğimden gözüm annemde,o yüzden çıkmaz sesim
Bugün tepeden tırnağa yarım kalmış kaderime küsüm

Kalbine aşk üstüne aşk koymayan her tarafı öfke deniziyle kaplı Gülceyim
Acılarla içten içe dolup taşan nehirim
Ayaklar altında kalmayan kıpkızıl göğümü saçlarıma taç yaptığım ay yıldızlı şehirim
Hüzünler içinde seyyahım sırlara çıkar seferim
Bundandır benim bitmeyen ölümüne kahırım

Sürgün yüreğimde ne sözüm geçer nede göze görünen Gülceyim
Bu yüzden her gönüle baş koyduyuğum doğrudur
Sevgilerden yoksun kırılmış kalplere son çağrıdır
Dert sandalına adım yazılmış o yıllarda Saklandığım yetim bir annenin yanık bağrıdır
Her kürekte yok olan ölümüne süren ağrıdır

Yosun kokan albümden hatıra kalan Gülceyim
Sabır dikeninin sarmaşığına müptela olan biriyim
Her geçen gün kökleşen acımla hem ölü hem de diriyim
Bazılarına göre sahipsiz periyim
Yabancılar içinde kapı gibi güçlü sözümün eryim






TUBA DEVRİM( GÜLCE &DEVRİ )