YORGUNUM
YORGUNUM
Bi dost bulup dökemedim içimi Her sözüme sırıttılar yorgunum Saçım aynaya dert ayna saçıma Her lafımı çürüttüler yorgunum Hiçbir ana böyle güzel doğmadı Narin eller, kara koyun sağmadı Kara sevdam, bu diyara sığmadı Diken üste yürüttüler yorgunum Kaval beş delikli, nefes bir ötüm Koyuna durumu anlatmak çetin Kul elinden imiş nasip kısmetim Kobra gibi sürüttüler yorgunum Bitmedi, dünyanın müdür amiri Can motor değil ki yoktu tamiri Mevla’mın verdiği, uzun ömürü Bir mum gibi erittiler yorgunum Şerifoğlu’m, dünyanın boş işleri Hekim taksın kader çeker fişleri Kış yanakta donan tonca yaşları Yaz ortası, kuruttular yorgunum Ali Eliş |
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Her daim esenlikte kalın.
Saygılarımla.