Görmeyince mektep medrese yüzü
Devlet kapısını çalmadım bile
Sattırdı gurbetin düşü, öküzü
“Baltaya sap olmam”, gelecek dile

Ekmeğime kapı bildim gurbeti
Doldurdum kayıtla bavul, sepeti
Üçüncü mevkiden aldım bileti
Su dökerken anam koyuldum yola

Uzaktan bakarken çakalı, kurdu
Dağlar ardımızda el sallıyordu
Gösterirken saat sabahın dördü
Üç günde getirdi tren İstanbul’a

Gün doğmadan geçtim Eminönü’ne
Yerleştikten sonra Paşa Han’ına
İş bakmaya çıktım At Meydanı’na
Satmaya başladı yüzüm muşmula

Çok para olsa da günlük yüz kuruş
Canımdan bezince kırmıştım kiriş
Bir hafta sürmüştü yaptığım ilk iş
Duvar ustasıydım, elimde mala

Simsiyah gözlüklü, zayıf, çelimli
Mesleğine bağlı, çok da sevimli
Kapalı Çarşı’da Agop isimli
Çantacı yanında diktim kösele

Hoşuma gitmezdi durmak avara
Kahvede garsonluk yaptım bir ara
Çekerdim böylece nefsimi dara
Köz verirdim, içenlere nargile

Ocakçı yatınca bir hafta hasta
Öğrettiler işi, olmuştum usta
İş başa düşünce beş gün üst üste
Pişirdim fırında somun, francala

Tavsiye edince Izbandut Ali
Şimdiki durağım Toptancı Hali
Görünmeden evvel Yeşilçam Yolu
Kabzımal yanında oldum amele

Zaloğlu Rüstem’den yiyince yumruk
Razıydım olsaydı sadece sıyrık
Kemikler darbeden üç yerden kırık
Pes ettim ilk filmde dayaklı role

Oturmaktan bıktım tembel, miskince
Sınıkçıdan sonra iyileşince
Haftalık ücretim üç buçuk akçe
Çırak oldum Karaköy’de Mişel’e

Boşluğa düşmüştüm, Mişel ölünce
Sirkeci Hanı’nda Nalbant’tan önce
Para için her yol mubahtı bence
Çektirdim kahvede bir ay tombala

Tombala yüzünden çok yedim dayak
Olmak üzereyken dayaktan manyak
Dostlarımdan biri oldu önayak
Gülhane parkında yem verdim file

Sarmıştı paranın hırsı özümü
Bulmalıydım hâle kesin çözümü
Roçilt’in tahtına diktim gözümü
Varılmazdı bu işlerle menzile

Cezbetti aklımı oynamak futbol
Kaleci olarak edildim kabul
Görünce kalemde on bir tane gol
İlk maçta elveda ettim futbola

Geçmezdi kursaktan zerrece haram
Suyunu çekince cebimde param
Çaresiz kalınca sızlarken şuram
Çaldığım bir ekmek geçti sicile

Edemezdi devlet bizleri takip
Yoktu karşımızda âlemde rakip
Karın tokluğuna kurarak ekip
Mafya oldum alacağı tahsile

Rafa kaldırmıştım imanı, dini
Pavyon kapatırdım Allah’ın günü
Kuş sütü destekli, havyarlı mönü
Havadan geleni, verirdim yele

Takınca gönlümü şuh bir fettana
Muhtaç etti beni kuru soğana
Zor attım canımı ilk günkü hana
Direndim felekten yesem de sille

Çıraklık eylerken Kasap Hasan’a
Sebep olacaktım nerdeyse cana
Çaresiz kalınca fışkıran kana
Zor yetiştirdiler beni acile

Hastaneden sonra kalınca sakat
Bedenî işlere bitince takat
Dilencilik işi olmuştu imdat
Para yağıyordu her gün mendile

Kopunca kültürden, değişti huyum
Mavi çaydanlıkta başkaydı çayım
Tütmeye başladı gözümde köyüm
Razıydım sılada hasıra, çula

Hazırladım gurbet elden göçümü
Köyüme dönmekte yaptım seçimi
El üstüne yıktım cümle geçimi
Yakıştı ozanlık Delibal kula

Celil ÇINKIR - DELİBAL