*************************
Gölgeler görüyorum pencerede
Parklarda sokaklarda, ağaç altlarında
Ne kadarda mutlu ve neş’eli ler
Ben se hüzünle seyrediyorum her şeyi
Yürüyorum yine ; belki belki diye
Karşıma çıkacaksın işte umudum bu
Köşe başlarında, okul yolunda
Seni arıyorum... yine gönlüme düşen SEN hicranımla
***
Belki belki bir rüyadır bu
Kabus içinde yaşadığım geceler, günler
Uyanırımda ; güzelliğine kavuşurum
Sabah güneşinin, erik dallarında
Cıvıldaşan sabah kuşlarının
Yine yoksun... gerçekle yüz yüzeyim
Kaybolan yıllarımıza,kaderimize
Sensizliğime ağlıyorum
***
Dünün koynunda saklı, gülücüklerin ve sen
Yağmurlara karışır ağladığım cümleler
Karanlığı yakıyor her damlada ateşler
Denizlerde mi tuzlu damlalar, ben de mi ?
Sen gideli , heveslidir
Gözlerimdeki nemler... sağnaklara
***
Masum ayrılığım
Benden gideli kaç asır oldu bilmiyorum
Şimdi ben de, bir hazanın kavrulmuş ortasındayım
En yakınlarım bile seni sormuyor... bil/sen
İçimi yakıyor ikimizin bize hak etmediğimiz
Ellerimize konan kara dikenleri
Beni benden alıp gittiğinden beri ,yokum inan !
Masum ayrılığım
Ben yine yoruldum ayrılıktan,ağlamaktan
Sensizlikten yoruldum
İşte tam da bu satırları bırakıp
Doyasıya ağlamak istiyorum
***
Hazan gülleri açıyor penceremde
Biraz önce su verdim
Seni beklerken açıp güzelleşen menekşene
Çok yalnızım bu gece
Gittiğinden beri
İçimin limanları sessiz
Üşüyorum odam soğuk
Gözlerim kırgın güldürmeyenlere
***
Yalnızım
Sen, yalnız yanıbaşımda gölgenle
Yalnızım, tüm dünya çalkalanırken kalabalığı ile
Aynadaki en karanlık bakışlı benim
Yüzümde uçuşur hazan yaprakları
Hiç beklemediğim bir ayrılığın peşinden
Yılgın bir ömürle
Hala vaz geçmiyorum ne senden
Ne de umutlarımızdan
Kulaklarımda tilavetlerini duyduğum
Kelamına sarılıp diriliyorum
Allah’ım !..
***

Günay Koçak

18 / 04 / 2023